Darwinizm’le Fikri Mücadele Birlik Olmayı Gerektirir
Böyle kapsamlı bir ilmi mücadelenin etkili olabilmesi için Müslümanların birlik ve beraberlik ruhu içinde hareket etmeleri büyük önem taşımaktadır. Allah Kuran’da Müslümanların inkar ahlakına karşı verecekleri fikri mücadelede birlik olmaları gerektiğini bildirmiştir. Bir ayette, Müslümanların birlik içinde hareket etmemeleri durumunda yeryüzünde bozgunculuk çıkacağı şu şekilde haber verilmiştir:
İnkar edenler birbirlerinin velileridir. Eğer siz bunu yapmazsanız (birbirinize yardım etmez ve dost olmazsanız) yeryüzünde bir fitne ve büyük bir bozgunculuk (fesat) olur. (Enfal Suresi, 73)
Dinsizlik dünyanın pek çok bölgesinde yaygınken, terör ve anarşi tüm insanları tehdit ederken, pek çok mazlum ve masum insan, zulüm ve baskı altında ezilirken samimi olarak iman edenlerin yapması gereken tüm imkanları sonuna kadar kullanıp Darwinizm’le fikren mücadele etmektir. Zira, dinsizlik ve ateizmin dayanak noktası Darwinizm’dir. Müslümanların aralarındaki düşünce farklılıklarını öne sürerek birlik sağlayamamaları, yapılması gereken bu büyük ilmi mücadelede güçlerinin azalmasına neden olacaktır. İçinde bulunulan koşullar görüş ayrılıklarını bir kenara bırakıp, din ahlakının yayılması için ittifak etmeyi zaruri kılmaktadır.
Allah Kuran’da müminlere “çekişip birbirlerine düşmemelerini” (Enfal Suresi, 46) emretmekte ve bunun Müslümanları zayıflatacak bir durum olduğunu bildirmektedir. Bir başka ayette de şu şekilde emredilir:
Kendilerine apaçık belgeler geldikten sonra, parçalanıp ayrılan ve anlaşmazlığa düşenler gibi olmayın. İşte onlar için büyük bir azap vardır. (Al-i İmran Suresi, 105)
Bazı iman edenlerin dinsizliğe karşı yürütülen fikri mücadelede ittifak sağlayamamalarının temelinde, Allah’ın emrettiği ahlakı gereği gibi yaşamıyor olmaları vardır. Bu ahlak tevazuyu esas alır. Tevazudan uzaklaşanlar, kendilerini ve kendi fikirlerini mutlak doğru olarak görür, kendilerinden farklı düşünenleri küçümser ve onlara öfke duyarlar. Kendi görüşlerinin mutlak doğru olduğundan hiç kuşku duymadıkları için, kendilerini hiçbir zaman sorgulamaz ve dolayısıyla daha iyiye, daha doğruya gidemezler. Yalnızca kendi fikirlerinin duyulmasını, yayılmasını, anlatılmasını isterler. Aynı uğurda çaba gösterenlere destek vermez, bu çabaları görmezden gelirler. Çoğu zaman kendilerince diğerlerinin çalışmalarını ve faaliyetlerini küçümser, hatta bu çalışmaları engelleyici tavırda dahi bulunabilirler. Sadece kendi yorumunu beğenip bununla övünenlerin durumuna Kuran’da, “… onlar, işlerini kendi aralarında (farklı) kitaplar halinde böldüler; her bir grup, kendi ellerinde olanla yetinip sevinmektedir.” (Müminun Suresi, 53) ayetiyle dikkat çekilmiştir.
Bu, Allah’tan korkup sakınanların ve ahiret gününde hesap vereceğine iman edenlerin şiddetle sakınıp korunmaları gereken bir durumdur. Bu konunun önemini fark edenlerin, diğer müminleri de bu hataya düşmekten sakındırmaları, Müslümanların Kuran ahlakında ve dinsizliğe karşı yürütülen fikri mücadelede ittifak etmelerini sağlamak için gayret etmeleri gerekmektedir.
Darwinizm’e karşı yürütülen ilmi mücadelede her Müslüman sorumluluk üstlenmelidir. Tüm Müslüman sivil toplum kuruluşları, organizasyonlar, vakıflar ve dernekler ortak bir şuurla hareket etmeli, “Bu bizim organizasyonumuzun çalışması değil” ya da “Bu bizim vakfımızın eseri değil” diye düşünmeden, Darwinizm’le mücadeleye katkıda bulunmalıdır. Mensup olduğu vakfın, derneğin, organizasyonun çalışmaları dışındaki tüm çalışmaları göz ardı etmek, “Bizim camiamızdan değil, o nedenle fikrine de önem vermeyiz” mantığında olmak, Müslümanlara hiç yakışmayan bir yaklaşımdır.
Dünyanın dört bir yanında Müslümanların içinde bulunduğu sıkıntılı durum, yaşanan çatışmalar, çekilen acılar, anarşi ve terörün neden olduğu korku ve endişe ortamı din ahlakının yayılmasına acil ihtiyaç duyulduğunu göstermektedir. Bu koşullar altında çeşitli bahaneler öne sürerek Darwinizm’le fikren mücadele etmekten kaçınmak, birlik ve beraberlik ruhuyla hareket etmemek hem dünyada hem de ahirette sorumluluğu olan bir davranış olabilir. Samimi Müslümanların bu hataya düşmekten sakınması son derece önemlidir.